Anti-slip klassen
De slipweerstand van ondergronden is vastgelegd in anti-slipklassen. De keuze van een ondergrond uit de respectievelijke klasse is essentieel voor een effectieve ongevallenpreventie, zowel in de publieke sector als in het bedrijfsleven.
Indeling van vloeren in anti-slip klassen
Het uitglijdrisico wordt onderverdeeld in verschillende anti-slipklassen, die zijn gedefinieerd in de Duitse norm DIN 51130 (Prüfung von Bodenbelägen, Bestimmung der rutschhemmenden Eigenschaft; Arbeitsräume und Arbeitsbereiche mit erhöhter Rutschgefahr, Begehungsverfahren; Schiefe Ebene).
Bij de anti-slipklassen staat de gemiddelde hellingshoek, bepaald op basis van een reeks meetwaarden, centraal. In totaal zijn er vijf verschillende beoordelingsgroepen, die de anti-slipklasse en de hellingshoek bepalen. In klasse R 9 zijn die ondergronden ingedeeld, waarvoor de laagste slipweerstand-eisen gelden. De hoogste eisen gelden voor ondergronden, ingedeeld in klasse R 13.
Een overzicht van de verschillende anti-slipklassen:Klasse Hellingshoek
R 9 6° - 10°, geringe wrijvingscoëfficiënt
R 10 > 10° - 19°, normale wrijvingscoëfficiënt
R 11 > 19° - 27°, verhoogde wrijvingscoëfficiënt
R 12 > 27° - 35°, hoge wrijvingscoëfficiënt
R 13 > 35°, zeer hoge wrijvingscoëfficiëntDe hellingshoek geeft informatie over helling tot waar voldoende wrijving is gegarandeerd.
- De anti-slipklasse R9 wordt aanbevolen voor normaal gebruik en geldt voor binnenvloeren in een algemene, zakelijke omgeving, zoals kantoorruimtes.
- De anti-slipklasse R 10 wordt aanbevolen voor obstakelvrije zones, zoals toiletten, garages en waskamers.
- De anti-slip klasse R11 met een verhoogde wrijvingscoëfficiënt geldt voor onder andere winkelingangen, buitentrappen, en koel- of vrieskamers voor verpakte goederen.
- Voor de anti-slipklasse R12 geldt hoge wrijvingscoëfficiënt. In deze klasse vallen onder andere keukens van kantines voor bedrijven.
- Vloeren in slachthuizen zijn ingedeeld in de anti-slipklasse R13, die wordt gekenmerkt door een zeer hoge hellingshoek en wrijvingscoëfficiënt.
Voor natte omgevingen waar op blote voeten wordt gelopen is een andere indeling in anti-slipklassen van toepassing. Hier geven de letters A, B en C de classificatie aan:
- A staat voor droge vloeren
- B staat voor natte vloeren
- C staat voor zwembaden
Clases antideslizantes
La resistencia al deslizamiento de las superficies se establece en clases antideslizantes. La elección de un sustrato de la clase respectiva es esencial para la prevención efectiva de accidentes, tanto en el sector público como en los negocios.
Antideslizante en el trabajo: información general.
La resistencia al deslizamiento ayuda a prevenir accidentes en el trabajo. Con un mayor riesgo de resbalones, las personas pierden el control del centro de gravedad de su cuerpo y pueden caer antes. La resistencia al deslizamiento se altera cuando hay sustancias en el piso que promueven el deslizamiento, como el agua. Este es el caso, por ejemplo, en entornos de trabajo donde se utiliza agua, aceite o grasa. Pero también los alimentos (residuos), el polvo, la harina o los residuos vegetales, ya sea que terminen en el suelo como resultado del trabajo o no, pueden influir en la resistencia al deslizamiento.
Un piso antideslizante reduce el riesgo de resbalones y por lo tanto contribuye considerablemente a la seguridad del personal en el piso de trabajo.
Clasificación de suelos en clases antideslizantes.
El riesgo de deslizamiento se divide en varias clases de antideslizamiento, que se definen en la norma alemana DIN 51130 (Prüfung von Bodenbelägen, Bestimmung der rutschhemmenden Eigenschaft; Arbeitsräume und Arbeitsbereiche mit erhöhter Rutschgefahr, Begehungsverfahren;
Con las clases antideslizantes, la pendiente promedio, determinada sobre la base de una serie de valores medidos, es fundamental. En total, hay cinco grupos de evaluación diferentes, que determinan la clase antideslizante y la pendiente. La clase R 9 clasifica aquellos sustratos para los que se aplican los requisitos de resistencia al deslizamiento más bajos. Los requisitos más altos se aplican a los sustratos clasificados en la clase R 13.
Una visión general de las diferentes clases de antideslizantes:
Pendiente de clase
R 9 6 ° - 10 °, bajo coeficiente de fricción
R 10> 10 ° - 19 °, coeficiente de fricción normal
R 11> 19 ° - 27 °, aumento del coeficiente de fricción
R 12> 27 ° - 35 °, alto coeficiente de fricción
R 13> 35 °, muy alto coeficiente de fricción
La pendiente proporciona información sobre la pendiente a la que se garantiza una fricción suficiente.
La clase antideslizante R9 se recomienda para uso normal y se aplica a pisos interiores en un entorno comercial general, como los espacios de oficinas.
La clase antideslizante R 10 se recomienda para áreas sin barreras, como inodoros, garajes y baños.
La clase antideslizante R11 con un mayor coeficiente de fricción se aplica, entre otras cosas, a las entradas de las tiendas, a las escaleras externas y a las cámaras de refrigeración o congelación para productos envasados.
Se aplica un alto coeficiente de fricción para la clase antideslizante R12. Esta clase incluye comedores para empresas.
Los pisos en mataderos se clasifican en la clase antirresbaladiza R13, que se caracteriza por una pendiente muy alta y un coeficiente de fricción.
Para ambientes húmedos donde las personas caminan descalzos, se aplica una clasificación diferente en clases antideslizantes. Aquí las letras A, B y C indican la clasificación:
A significa suelos secos.
B significa suelos mojados
C significa piscinas
Anti-slip classes
The slip resistance of surfaces is laid down in anti-slip classes. The choice of a substrate from the respective class is essential for effective accident prevention, both in the public sector and in business.
Anti-slip at work: general information
Slip resistance helps prevent accidents at work. With an increased risk of slipping, people lose control of their body's center of gravity and can fall earlier. The slip resistance is disturbed when there are substances on the floor that promote slipping, such as water. This is the case, for example, in working environments where water, oil or fat are used. But also food (residues), dust, flour or vegetable waste - whether or not they end up on the floor as a result of the work - can influence the slip resistance.
An anti-slip floor reduces the risk of slipping and thus contributes considerably to the safety of the personnel on the work floor.
Classification of floors in anti-slip classes
The risk of slipping is divided into various anti-slip classes, which are defined in the German standard DIN 51130 (Prüfung von Bodenbelägen, Bestimmung der rutschhemmenden Eigenschaft; Arbeitsräume und Arbeitsbereiche mit erhöhter Rutschgefahr, Begehungsverfahren; Schiefe Ebene).
With the anti-slip classes, the average slope, determined on the basis of a series of measured values, is central. In total there are five different assessment groups, which determine the anti-slip class and the slope. Class R 9 classifies those substrates for which the lowest slip resistance requirements apply. The highest requirements apply to substrates classified in class R 13.
An overview of the different anti-slip classes:
Class Slope
R 9 6 ° - 10 °, low coefficient of friction
R 10> 10 ° - 19 °, normal coefficient of friction
R 11> 19 ° - 27 °, increased coefficient of friction
R 12> 27 ° - 35 °, high coefficient of friction
R 13> 35 °, very high coefficient of friction
The slope gives information about the slope to which sufficient friction is guaranteed.
The R9 anti-slip class is recommended for normal use and applies to interior floors in a general, business environment, such as office spaces.
The anti-slip class R 10 is recommended for obstacle-free zones, such as toilets, garages and washrooms.
The anti-slip class R11 with an increased coefficient of friction applies to, among other things, shop entrances, external staircases, and cooling or freezing chambers for packaged goods.
A high coefficient of friction applies for the anti-slip class R12. This class includes canteen kitchens for companies.
Floors in slaughterhouses are classified in anti-slip class R13, which is characterized by a very high slope and coefficient of friction.
For wet environments where people walk barefoot, a different classification into anti-slip classes applies. Here the letters A, B and C indicate the classification:
A stands for dry floors
B stands for wet floors
C stands for swimming pools
Rutschhemmende Klassen
Die Rutschfestigkeit von Oberflächen ist in Antirutschklassen festgelegt. Die Auswahl eines Untergrundes aus der jeweiligen Klasse ist für eine effektive Unfallverhütung sowohl im öffentlichen Sektor als auch in der Wirtschaft von entscheidender Bedeutung.
Rutschhemmung bei der Arbeit: Allgemeine Informationen
Rutschfestigkeit hilft, Arbeitsunfälle zu vermeiden. Mit einer erhöhten Rutschgefahr verlieren Menschen die Kontrolle über den Schwerpunkt ihres Körpers und können früher fallen. Die Rutschfestigkeit wird gestört, wenn sich rutschfördernde Substanzen wie Wasser auf dem Boden befinden. Dies ist beispielsweise in Arbeitsumgebungen der Fall, in denen Wasser, Öl oder Fett verwendet werden. Aber auch Lebensmittel (Rückstände), Staub, Mehl oder pflanzliche Abfälle - ob sie nun arbeitsbedingt auf dem Boden landen oder nicht - können die Rutschfestigkeit beeinflussen.
Ein rutschfester Boden verringert die Rutschgefahr und trägt so wesentlich zur Sicherheit des Personals auf dem Arbeitsboden bei.
Einteilung der Böden in Antirutschklassen
Die Rutschgefahr ist in verschiedene Rutschhemmungsklassen unterteilt, die in der DIN 51130 (Prüfung von Bodenbelägen, Bestimmung der Rutschhemmenden Eigenschaft; Arbeitsräume und Arbeitsbereiche mit erhöhter Rutschgefahr, Begehungsverfahren; Schiefe Ebene) definiert sind.
Bei den Antirutschklassen ist die aus einer Reihe von Messwerten ermittelte mittlere Steigung von zentraler Bedeutung. Insgesamt gibt es fünf verschiedene Bewertungsgruppen, die die Antirutschklasse und die Steigung bestimmen. Klasse R 9 klassifiziert die Substrate, für die die niedrigsten Anforderungen an die Rutschfestigkeit gelten. Die höchsten Anforderungen gelten für Substrate der Klasse R 13.
Eine Übersicht der verschiedenen Antirutschklassen:
Klassenhang
R 9 6 ° - 10 °, niedriger Reibungskoeffizient
R 10> 10 ° - 19 °, normaler Reibungskoeffizient
R 11> 19 ° - 27 °, erhöhter Reibungskoeffizient
R 12> 27 ° - 35 °, hoher Reibungskoeffizient
R 13> 35 °, sehr hoher Reibungskoeffizient
Die Steigung gibt Auskunft über die Steigung, bei der eine ausreichende Reibung gewährleistet ist.
Die Rutschhemmungsklasse R9 wird für den normalen Gebrauch empfohlen und gilt für Innenböden in einem allgemeinen Geschäftsumfeld, z. B. in Büroräumen.
Die Rutschhemmungsklasse R 10 wird für hindernisfreie Bereiche wie Toiletten, Garagen und Waschräume empfohlen.
Die Rutschhemmungsklasse R11 mit erhöhtem Reibwert gilt unter anderem für Ladeneingänge, Außentreppen sowie Kühl- oder Gefrierräume für Packgüter.
Für die Antirutschklasse R12 gilt ein hoher Reibwert. Diese Klasse umfasst Großküchen für Unternehmen.
Böden in Schlachthöfen werden in die Rutschhemmungsklasse R13 eingestuft, die sich durch eine sehr hohe Neigung und einen sehr hohen Reibungskoeffizienten auszeichnet.
Für nasse Umgebungen, in denen Menschen barfuß gehen, gilt eine andere Klassifizierung in Antirutschklassen. Hier geben die Buchstaben A, B und C die Klassifizierung an:
A steht für trockene Böden
B steht für nasse Böden
C steht für Schwimmbäder
Anti-slip klasser
Glidebestandigheten av overflater legges ned i anti-slip klasser. Valget av et underlag fra den respektive klassen er viktig for effektiv ulykkesforebygging, både i offentlig sektor og i næringslivet.
Anti-glid på jobb: generell informasjon
Slipmotstand bidrar til å forhindre ulykker på jobb. Med økt risiko for slipping, mister folk kontroll over kroppens tyngdepunkt og kan falle tidligere. Slipmotstanden forstyrres når det er stoffer på gulvet som fremmer glide, som for eksempel vann. Dette gjelder for eksempel i arbeidsmiljøer hvor vann, olje eller fett brukes. Men også mat (rester), støv, mel eller vegetabilsk avfall - uansett om de kommer opp på gulvet som følge av arbeidet - kan påvirke glidebestandigheten.
Et glidegulv reduserer risikoen for glidning og bidrar dermed betydelig til personellets sikkerhet på arbeidsgulvet.
Klassifisering av gulv i anti-slip klasser
Risikoen for å glide er delt inn i ulike anti-slip klasser, som er definert i tysk standard DIN 51130 (Prüfung von Bodenbelägen, Bestimmung der rutschhemmenden Eigenschaft; Arbeitsräume und Arbeitsbereiche mit erhöhter Rutschgefahr, Begehungsverfahren; Schiefe Ebene).
Med anti-slip-klassene er gjennomsnittshelling, bestemt på grunnlag av en rekke målte verdier, sentral. Totalt er det fem forskjellige vurderingsgrupper som bestemmer slipklassen og skråningen. Klasse R 9 klassifiserer de substrater som de laveste krav til slitstyrke gjelder. De høyeste kravene gjelder substrater klassifisert i klasse R 13.
En oversikt over de forskjellige anti-slip klassene:
Klasse Helling
R 9 6 ° - 10 °, lav friksjonskoeffisient
R10> 10 ° - 19 °, normal friksjonskoeffisient
R 11> 19 ° - 27 °, økt friksjonskoeffisient
R12> 27 ° - 35 °, høy friksjonskoeffisient
R 13> 35 °, veldig høy friksjonskoeffisient
Hellingen gir informasjon om hellingen som tilstrekkelig friksjon er garantert.
R9-slipeklassen anbefales til normal bruk og gjelder for innvendige gulv i et generelt forretningsmiljø, for eksempel kontorlokaler.
Anti-slip klasse R 10 anbefales for hindringsfrie soner, for eksempel toaletter, garasjer og vaskerom.
Anti-slip klasse R11 med en økt friksjonskoeffisient gjelder blant annet butikkinnganger, utvendige trapper og kjøle- eller frysekamre for emballerte varer.
En høy friksjonskoeffisient gjelder for anti-slip klasse R12. Denne klassen inneholder kantine kjøkken for bedrifter.
Gulv i slakterier er klassifisert i glideklasse R13, som er preget av en meget høy skråning og friksjonskoeffisient.
For våte omgivelser hvor folk går barfot, gjelder en annen klassifisering i anti-slip klasser. Her angir bokstavene A, B og C klassifiseringen:
En står for tørre gulv
B står for våte gulv
C står for svømmebassenger